09.09.2023 – Thứ Bảy Tuần XXII Thường Niên
Lời Chúa: Lc 6, 1-5
Vào ngày sabát, Ðức Giêsu đi băng qua một cánh đồng lúa; các môn đệ bứt lúa, vò trong tay mà ăn. Nhưng có mấy người Pharisêu nói: “Tại sao các ông làm điều không được phép làm ngày sabát?” Ðức Giêsu trả lời: “Các ông chưa đọc chuyện này trong Sách à? Vua Ðavít đã làm gì khi vua và thuộc hạ đói bụng? Vua vào nhà Thiên Chúa lấy bánh tiến mà ăn và cho thuộc hạ ăn. Thứ bánh này, chỉ có tư tế mới được ăn mà thôi.” Rồi Người nói: “Con Người làm chủ ngày sabát.”
Suy niệm:
“Tại sao các ông lại ăn uống với bọn thu thuế và quân tội lỗi?”
“Tại sao môn đệ ông lại không ăn chay?”
“Tại sao môn đệ ông không chịu rửa tay khi dùng bữa?”
Mấy người Pharisêu có vẻ thích đặt những câu hỏi tại sao.
Và trong bài Tin Mừng hôm nay, họ lại đặt một câu hỏi nữa: “Tại sao các ông làm điều không được phép làm trong ngày sabát?” Câu chuyện đơn giản như sau: Thầy Giêsu và các trò đi ngang qua một cánh đồng lúa chín. Các môn đệ đói nên bứt những bông lúa, vò trong tay cho vỏ tróc ra mà ăn. Hành vi này được phép làm, dựa theo sách Đệ nhị luật (23, 26). Nhưng vì đó là ngày sabát, nên lại không được phép làm. Thật ra sách Xuất hành chỉ cấm gặt lúa vào ngày sabát thôi (34, 21). Nhưng truyền thống đã dựng thêm một hàng rào bảo vệ, bằng cách coi bứt lúa cũng là một hình thức gặt lúa. Bởi thế các môn đệ bị coi là đã vi phạm luật giữ ngày sabát. Thầy Giêsu lại một lần nữa bênh vực học trò của mình. Ngài bắt đầu câu trả lời bằng việc đưa các ông Pharisêu về với Kinh Thánh. Chẳng lẽ những người trí thức như họ mà đã không đọc chuyện này rồi sao.
Đó là chuyện vua Đavít và thuộc hạ đói bụng, đã được ăn “bánh thánh”, khi họ đến đền thờ Nốp, gặp tư tế Akhimêléc (1 Sm 21, 2-7). Vị tư tế này đã cho họ ăn thứ bánh đặt trước nhan Đức Chúa (Xh 25, 30) mà chỉ tư tế mới được phép ăn (c. 4; Lv 24, 9), khi 12 bánh cũ của tuần trước được thay bằng bánh mới vào ngày sabát. Akhimêléc đã làm điều không được phép, vì bánh thường không còn. Đứng trước cơn đói của Đavít, ông đã không quay đi vì nệ luật. Đức Giêsu dùng câu chuyện này để bênh các môn đệ đang đói của Ngài, dù nó không liên quan gì đến chuyện giữ ngày sabát. Như tư tế Akhimêléc, Ngài cũng không quay đi vì nệ luật. Hơn nữa, Ngài khẳng định mình là chủ ngày sabát (c. 5). Đức Giêsu không dẹp bỏ ngày sabát, nhưng đặt nó ở dưới quyền của Ngài. Chính Ngài cho ta biết cách giữ ngày sabát theo đúng ý Thiên Chúa. Tội nghiệp các môn đệ bị đói, vì họ đã bỏ mọi sự mà theo Thầy Giêsu. Họ chấp nhận bữa đói bữa no với một vị Thầy lang thang đây đó, sống hoàn toàn nhờ lòng tốt của người nghe. Mấy bông lúa có là gì để tránh cái cồn cào trong ruột.
Thầy Giêsu đã từng nếm cái đói, và thèm một trái vả (Mc 11, 13). Thầy đã từng khát và xin nước của người phụ nữ (Ga 4, 7). Bởi đó Thầy hiểu được cái đói khát hành hạ con người mọi thời. Mọi luật lệ được đặt ra để phục vụ con người và thăng tiến nó. Đôi khi chúng ta phải nhìn lại những luật đã quen giữ từ lâu để điều chỉnh lại cho phù hợp với những nhu cầu mới của con người. Làm sao để luật không đè bẹp, nhưng nâng đỡ con người sống tốt hơn? Làm sao để khi áp dụng luật, tôi vẫn giữ được sự mềm mại của tình yêu?
Cầu nguyện:
Lạy Chúa, con được no nê mà vẫn thiếu ăn, vì bên con còn có người đói lả. Con uống nước mát mà họng vẫn khô ran, vì bên con còn có người đang khát. Con vui cười mà nước mắt tuôn rơi, vì bên con còn có người phiền muộn. Con sáng mắt mà vẫn ở trong bóng đêm, vì bên con còn có người mù tối. Con mặc áo đẹp mà vẫn rách tả tơi, vì bên con còn có người trần trụi. Con nằm trong nệm êm mà vẫn thao thức, vì bên con còn có bao người thiếu thốn.
(Myrtle Householder)
Lm. Antôn Nguyễn Cao Siêu, S.J
SUY NIỆM THEO TẬP SÁCH KINH TỐI GIA ĐÌNH
GP. PHÚ CƯỜNG
Bài Tin mừng hôm nay thánh sử Luca tường thuật lại việc các người Pharisêu bắt bẻ Đức Giêsu là tại sao lại để môn đệ của Người làm việc trong ngày nghỉ, ngày phải kiêng việc xác, cụ thể là các ông đã bứt bông lúa rồi vò trong bàn tay mà ăn trong ngày Sabát! Đức Giêsu liền trả lời bằng cách trưng dẫn cho họ biết một sự việc xảy ra trong thời Cựu ước liên quan tới vua David. Thế rồi Đức Giêsu kết luận: “Con người làm chủ ngày Sabát”. Qua đó, Đức Giêsu muốn hướng chúng ta đến việc tuân giữ lề luật của Thiên Chúa bằng lòng kính mến chứ không phải bằng cách giữ luật một cách câu lệ máy móc, vô hồn. Vì giữ luật như vậy thì có khác chi những chiếc máy robot đã được lập trình, cài đặt sẵn. Và việc giữ lề luật như thế sẽ khiến cho đời sống con người gò bó, ngột ngạt, chẳng khác gì như luôn mang bên mình một gánh nặng!
Vì thế, Chúa Giêsu đến để lập lại trật tự nguyên thủy của lề luật. Lề luật không thể có vai trò tuyệt đối. Nó chỉ được lập ra vì con người, chứ không được trở thành gánh nặng áp bức con người. Người đến với tư cách là chủ của lề luật, để hoàn chỉnh lề luật hoặc sửa đổi nó, một khi không còn thích hợp với ý định của Thiên Chúa. Và như thế, Chúa mời gọi chúng ta hãy giải thoát khỏi tâm trí một thứ ý thức hệ vụ hình thức, chuộng cơ cấu, cứng nhắc làm tê liệt tình yêu đối với Chúa và lòng nhân ái đối với tha nhân. Nếu cứ bám vào luật thuần túy, hẳn không thể có một trái tim biết yêu thương, nhạy bén với ơn Chúa và sứ vụ.
Qua việc hiểu thấu về ý nghĩa của luật, con người chúng ta sẽ nhận ra Thiên Chúa luôn quan tâm và săn sóc con người, làm tăng sức mạnh cho con người như lời Thánh vịnh 22: “Chúa chăn nuôi tôi, tôi chẳng thiếu thốn gì” . Như thế, đức tin dẫn đưa chúng ta tới tôn thờ Thiên Chúa và nhận ra Ngài là Cha đầy lòng xót thương, để chúng ta sống trong niềm hân hoan và tín thác. Đức tin không kiến tạo sự sợ hãi và lo lắng, bởi đức tin chỉ cho biết Thiên Chúa hằng quan tâm và săn sóc chúng ta như người cha lo cho con cái của mình.
Như vậy, lề luật của Chúa và của Hội thánh ban ra là nhằm để phát triển, thăng tiến con người, nó tựa như đôi cánh để con người nhờ đó mà bay cao vượt lên chính mình mà đến được gần Chúa và gần với tha nhân. Nhưng động lực cốt lõi trong việc tuân giữ lề luật của Thiên Chúa phải phát xuất từ lòng mến Chúa, yêu người; đề từ lòng yêu mến đó, việc tuân giữ các giới luật sẽ trở nên nhẹ nhàng, êm ái và giúp con người nên hoàn thiện hơn.
Lạy Chúa Giêsu, xin cho chúng con luôn tìm được niềm vui trong việc tuân giữ các lề luật của Chúa cũng như những hướng dẫn của Giáo hội để nhờ chu toàn lề luật, mỗi ngày chúng con sẽ trở nên hoàn thiện mình hơn, nhờ đó chúng con sống xứng danh là một Kitô hữu, để có thể giới thiệu Chúa đến với mọi người chung quanh qua việc sống và chu toàn lề luật. Amen.